Şanghay Sözleşmesi: II. Dünya Savaşı Öncesi ve Sonrası Japon-Sovyet Mücadelesi
II. Dünya Savaşı Öncesi
II. Dünya Savaşı öncesinde Japonya ve Muhafaza Birliği arasında, Doğu Asya'daki toprakların ve kontrol odaları için bir mücadele söz konusuydu. İki taraf arasındaki gerilimin büyük boyutları olmasına rağmen, sanayileşmemiş Japonya'nın anlaşmasını kesinlikle ve mucizevi bir şekilde gerçekleştirmesiyle, Çin'in de dahil olmasıyla, Şanghay Sözleşmesi imzalandı.
Şanghay Sözleşmesi
Şanghay Sözleşmesi (özgürce de Şanghay Anlaşması olarak da bilinen), 1945'te Japonya'da imzalanan anlaşmaydı. Japonya ve Askerler Birliği arasındaki gerilimler grupları, iki devlet, Japon üslerini ve onun iki devlet de üslerini Japonya'da ve Mandchuria'da bulunan sınırlamalarını sınırlamasını. Ayrıca, her iki devlet de bazı Çinli arazilere erişime izin veriyordu.
II. Dünya Savaşı Sonrası
Son olarak, II. Dünya Savaşı sonrasında Japon-Sovyet arasındaki gerilim arttı. Japonya'nın zayıf savunma yetenekleri nedeniyle SSCB'yi Kuzey Japonya'yı işgal etmek istedi ve bu önem arz eden soğuk savaş dönemi güç mücadelesinin bir parçası haline geldi. 1950'lerin başında, SSCB Japon sınırlarına bir askeri harekat başlatıldı ve nihayetinde, Japonya hükümetinin, SSCB tarafından nihai olarak kabul edilmesini halinde saldırılarının kaldırılmasının talep ettiği Şanghay Sözleşmesi'nin yeniden gözden geçirilmesine karar verdi.
Sonuç
Şanghay Sözleşmesi, savaş öncesi ve sonrasında Japon-Sovyet mücadelesi sırasında önemli bir rol üstlenmek. Sözleşme aynı zamanda, güçlü tarafın baskısından zayıf gruplarına karşı savunma ve onun iki tarafında da anlaşma koşullarının yerine getirilmesini sağladı. Japonya kesinlikle Şanghay Sözleşmesi'ni işbirliği ve diyalog aracı olarak kullanılan ve şu anda savunmasını sürdürmeyi sürdürmektedir.
özet
Şanghay Sözleşmesi, Japon ve Sovyet arasında 1945'te imzalanan bir anlaşmaydı. Sözleşme, Japon üslerinin ve her iki tarafın da üslerinin Japonya'da ve Mandchuria'da sınırlandırılmasını kontrol et. II. Dünya Savaşı sonrasında, bu sözleşme yeniden gözden geçirildi. Güçlü taraf baskısından zayıf birliklerin savunması ve her iki tarafında da anlaşma koşullarının yerine getirilmesi sağlandı. Sonuç olarak, Şanghay Sözleşmesi, savaş öncesi ve sonrasında Japon-Sovyet mücadelesinde önemli bir rol üstleniyor. Şanghay Sözleşmesi, Japonya ve Sovyetler Birliği arasındaki tarihsel mücadeleye dair, II. Dünya Savaşı öncesi ve sonrası dönemde önemli bir konudur. 1935’te Japonya, Jiangxi Eyaleti Sahra Bölgesini işgal etti ve bu bölge Sovyetler Birliği tarafından kontrol edilmeye başlandı. Savaş mücadelesi arttı ve 1936’te, Japonya ve Sovyetler Birliği arasında “Şanghay Sözleşmesi” imzalandı.
Şanghay Sözleşmesi, Japonya ve Sovyetler Birliği arasındaki iki tarafın hareket bölgelerini belirlemek için sağlam mutabakatlar sunuyordu. Sözleşme, her iki tarafın hareketlerinin belli bir aralıkta kalmasını ve her ikisinin de şartların dönüştürülmesini ya da işbirliğinin geliştirilmesi gibi başka bir sinir üzerinden hareket etmelerini öngörüyordu. Öte yandan, sözleşme her iki tarafın çatışmalarını önlemek için, her iki tarafın daha iyi bir anlaşmaya varmasında önemli bir anahtar odak noktası teşkil ediyordu.
Şanghay Sözleşmesi, savaş öncesi ve sonrası ortamlarında Japonya ve Sovyetler Birliği arasındaki mücadeleyi azaltmak üzere tasarlanmıştı. Bu sözleşme, çok taraflı mücadelelerin başlamasından önce arabulucu faaliyetler ile mücadelelerin durdurulmasını sağladı. Bununla birlikte, Şanghay Sözleşmesi hem Japonya hem de Sovyetler Birliği arasında düzenli bir diyalog kurma arzusunu ifade etti ve iki taraf arasında hukuki, askeri ve ticari münasebetlerin kurulmasına olanak sağladı.
Şanghay Sözleşmesi II. Dünya Savaşı öncesi ve sonrası dönemlerde Japonya ile Sovyetler Birliği arasındaki savaş mücadelesine yönelik önemli bir adım oldu. Sözleşme, her iki tarafın hareketlerinin belli bir aralıkta kalmasını ve daha iyi bir anlaşmanın varılmasına olanak sağladı. Bu durum, Japonya ve Sovyetler Birliği arasındaki çatışmalarda azalmaya neden oldu.