Şanghay Sözleşmesi: II. Dünya Savaşı Öncesi ve Sonrası Japon-Sovyet Mücadelesi
Sovyet-Japon İlişkileri ve Şanghay Sözleşmesi.
İki ülke arasındaki açıklamalar II. Dünya Savaşı öncesinde gergin olmuştur. 1930 yılındaki Mukden Antlaşması Japonya'nın Kuzey Kore topraklarını işgal etmesine izin verdi. Buna karşılık, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği Kuzey Kore'nin Kara Kuzey topraklarını işgal ederek Japonya'yı ele geçirdi. 19 Aralık 1925'te Japon tarafı tarafından yapılan Şanghay Sözleşmesi, iki taraf ulusal olarak çıkacağını teyit etmeyi amaçlamıştır.
Sözleşmenin Özü
Şangay Sözleşmesi:
- japonya'nın Kuzey Kore'yi yönlendirmesini tanımlamıştır.
- Askerler Birliği'nin, Kuzey Kore'nin Kara Kuzey topraklarına sahip olarak Japonya'yı geri çekmesini sözleşmesiyle onaylamıştır.
- Japonya'nın Çin'deki diğer toprakları işgalinin doğrulanması için imzalanmıştır.
- Çin, Japonya'dan herhangi bir tazminat almalıdır.
II. Dünya Savaşı Sonrası
Şanghay Sözleşmesi II. Dünya Savaşı sonrasında da sürdürülüyor. 1945'te Japonya tarafından tüm işgali sona erdirdi ancak 1950'de Çin-Sovyet yerel hükümetler arasındaki yapılar nedeniyle tekrar gerilim tırmandı. Japonya şampiyonu Kuzey Kore'de tehdit altında oluşumun yanı sıra, Japonya tarafından iki taraf arasında güvenlik riskleri nedeniyle Çin ve Sovyet görünümü ortaya çıktı. Bu arada, Şangay Sözleşmesi her iki tarafında, Kuzey Kore hükümlerine yönelik artan cezayı azaltmak için güvenli bir ortamı sağlamaya çalışıyor.
Sonuç
1925 Şanghay Sözleşmesi, diğer bölgesel işgallere cesaret vermese de, iki ülkede barışçıl amaçlı bir bölgesel anlaşmaya varmak için önemli bir adım atmıştır. Sözleşme, II. Dünya Savaşı'nın öncesi ve sonrası arasında önemli bir etken olmuştur. Şanghay Sözleşmesi, İkinci Dünya Savaşı öncesi ve sonrası Japon-Sovyet Mücadelesinin çözümünü getiren anlaşmadır. Sözleşme, Japonların Kuzeydoğu Asya’daki kabilelerin üzerinde hak iddia etmesinin yanı sıra, Japonya’nın Mançurya’yı ve çevresini hâlihazırda işgal etmiş olan güçleri çekmesi gerektiği şeklinde tespit edildi.
Bu anlaşma, 1927’de İran tarafından başlatıldı ve 1932’de Japonya tarafından imzalandı. Japonya ve Sovyetler Birleşik Devletleri’nin Kuzeydoğu Asya bölgesindeki uluslar arası ilişkileri çerçevesinde, bölgenin ekonomik ve siyasi durumu belirlendi. Bununla birlikte, anlaşmada, Japonya’nın Kuzeydoğu Asya’daki kabilelerin üzerindeki haklarının kullanımının kısıtlandığı ve Sovyetler Birliği’nin Mançurya’da yaşayan toprakları hakimiyeti sınırlı haklarla desteklediği belirtiliyordu.
Bu anlaşma, Japonların Sovyet topraklarına ve hükümranlığına müdahale etmeyecekleri gibi, düşmanlık yerine güven ve barışının sağlanmasıyla Kuzeydoğu Asya’da huzur ve güvenlik ortamının oluşturulmasına yardımcı oldu. Sözleşmenin imzalanmasından sonra, Japonya ve Sovyetler Birliği arasındaki ilişkilerin düzeyinin artmasıyla birlikte, bu anlaşmanın anlamı daha da anlaşılır hale geldi.
Şanghay Sözleşmesi, Japon-Sovyet Mücadelesinin sonuçlarını belirlemek, Kuzeydoğu Asya’daki uluslar arası ilişkilerin yeniden düzenlenmesi ve bölgede savaşın önlenmesi için önemli bir araçtu. Sözleşmenin imzalanması ile, Japonlar ve diğer ülkeler arasındaki ilişkiler güven içinde düzenlenmiş ve Kuzeydoğu Asya bölgesindeki uluslar arası çatışmalar sona ermiş oldu.